شعر در مورد بم ، شعر درباره شهرستان و ارگ قدیم بم و زلزله بم

شعر در مورد بم

شعر در مورد بم ، شعر درباره شهرستان و ارگ قدیم بم و زلزله بم همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر در مورد بم

ای ارگ تو سوگ همه ی ولوله هایی
افسوس و گناهِ گسل زلزله هایی

چون مرغ مهاجری که دیگر رفته
تصویرِ خیالِ گذر چلچله هایی

از خشت و گلت شبنم خون می ریزد
بر خاطره ام نوحه گر فاصله هایی

کِز کرده درون خانه اش بم بی تو
تو سنگ صبورِ همه ی حوصله هایی

با حسرت هر ساله ی این شهر غریب
تاریخچه ای خاک شده از گله هایی

با اینکه خمیده ای ولی مغروری
ای ارگ تو شاهِ همه ی سلسله هایی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره زلزله بم

بم رفت

(مانند آخرین کاروانی

که رفته بود

از آن دو هزار سال پیش از این)

و سایۀ دراز بارو

بی بارو ماند …

بیشتر بخوانید : شعر در مورد بغض ، گلو و گریه و شعر کوتاه و زیبا و نو در مورد بغض کردن

شعر در مورد سالگرد زلزله بم

الهی غربت ساقی نبینی
الهی درد مشتاقی نبینی
الهی که بالای اسم نگارت
بمیری و هو الباقی نبینی

دلم از غربت بم چاک چاکه
زمین از تلخی بغضم هلاکه
بگردم سر به سر ویرونیه های
گلو بند نگارم زیر خاکه

غمم اندازه‌ی یک کهکشونه
طفیل چشمم ابر آسمونه
از اون روزی که بم زیر و زبر شد
همیشه تو دلم خرما پزونه

از او ارگی که تو تاریخ مایه
فقط مشتی گل و آجر به جایه!
نه بارویی نه برجی مونده حالا
بگن آغا محمد خان بیایه!

دو چشمونت پیاله پُر زمی بی
دو زلفونت خراج مُلک ری بی
طلوعت توی نارنجای خرداد
غروبت صبح جمعه پنج دی بی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد زلزله ی بم

زمین را می‎کشند از زیر پامان مثل بم یک‎روز

نمی‎بینیم در آیینه خود را صبحدم یک‎روز

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر کوتاه در مورد زلزله بم

شکافت فرق زمین و سپیده دم لرزید
چه شد مگر که ستون‎های کاخ غم لرزید

مگر که مرثیه‎ای سر کند هزاران بند
خبر رسید به کاشان و محتشم لرزید

خبر چو نامه به بال کبوتران آویخت
سحر به سوی خراسان شد و حرم لرزید

چهل ستون دل اصفهان ترک برداشت
شنید چون که در آن سوی ارگ بم لرزید

“ز دور باده به ‎جان راحتی رسان ساقی”
کنون که خط فرودین جام جم لرزید

قلم به کار تغزل به دست شاعربود
غزل به رنگ مصیبت شد و قلم لرزید

چنین که لرزه بر اندام آسمان افتاد
سرم تنم بدنم دامنم دلم لرزید

از این مصیبت تنها شما نلرزیدید
فلک به جان عزیزانتان قسم لرزید

دلم خراب خرابات نغمۀ بمی‎ات
به زیر خاک چه خواندی که زیر و بم لرزید

تمام نشریه‎ها صبح شنبه لرزیدند
خبر درشت و کوتاه بود….بم لرزید….

بیشتر بخوانید : شعر در مورد محرم ، امام حسین کودکانه و صفر و عاشورا برای بچه و شعر ماه محرم

شعر در مورد بم

​خواب بودند ، خواب می‎دیدند

خواب سنگین و غیر تحمیلی

خواب تفریح ،خواب آرامش

خواب شیرین صبح تعطیلی

جمعه :تعطیل ، جمعه :خواب و خیال

جمعه : دروازه ای به باغ بهشت

مثل هر هفته باز هم می‎شد

مشق را عصر روز جمعه نوشت

دخترک خفت و دست‎های پدر

طفل را بین دست و بال گرفت

سر که چرخاند رختخواب پدر

باز هم بوی پرتقال گرفت

پیش از این آسمان محبت داشت

به زمین، گرم، عشق می‎‎ورزید

تیره شد ارتباط‎های قدیم

آسمان سرد شد، زمین لرزید

خانه … گهواره ، آسمان … مادر

بانگ دیوار و سقف .. لالایی

مردمان … کودکان خواب آلود

بلعجب صحنه‎ای تماشایی

آسمان قصۀ بلندی داشت

شهر خوابید و قصه شد کوتاه

در «بم» اما چقدر طول کشید

شب یلدای پنجم دی ماه

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره زلزله بم

یک گزارش تکان ندهنده
ساعت ۶ بامداد
اینجا دنیاست
زیر بام‎های بم
صدای ما را
از زیر خِشت‎های خشن
و بیشترین ریشترها می‌شنوید

برادر!
بیدار شو
این‌همه خبرنگار و خبرندار
دارند خانه‌های خراب ما را
به تیراژهای بیشترشان مخابره می‌کنند
و ماهواره‌ها
بدون کوچک‌ترین سانسوری،
اشک‎هامان را
به گوش‎های فراموش جهان نجوا می‌کنند
تا بم دیگر جزیره‌ای نباشد که حتی به ارگ حتی به کرمان راه نداشته باشد

حالا حتی اگر
در ذهن یک نقشه
پاک یا خاک شده باشیم،
جهانگردهای چشم‌سبز جهان
هر وقت یادی از آن تل بزرگ خشتی کنند،
گونه‌های خشتی ما را
جلوی چشمهاشان می‌آورند
تا ما هم
در نقشه‌های مچاله آن‎ها
نقطه‌ای باشیم
فکرش‌را می‌کردی
شهر بی‌در و پیکر ما
این‌همه دیوار
برای آوار شدن داشته باشد ؟
فکرش را بکن،
آن‌قدر مهم شده‌ایم
که در کنار بحث داوری
تجزیه می‌شویم و
تحلیل می‌رویم
و نام ما هم
مثل کرانه باختری
در اخبار برده می‌شود

خوشحالت کنم
مدرسه با خاک یکسان شده
و تو دیگر لازم نیست
اضطراب امتحان جغرافیا را داشته باشی و
شش شبانه‌روز
بالای سرم بنشینی وتکرار کنی: کنیا… کلمانجارو کنیا… کلیمانجارو
کتاب‎ها هم تغییر خواهد کرد
و شاید بدون آنکه خرمایمان را حلوا کنند
و بادمجانمان آفت داشته باشد،
نامی از ما در کتاب‎ها باشد

راستی
مگر تو دیشب بیدار نماندی و
جغرافیا نخواندی؟
حالا چرا مثل مرده‌ها خوابت برده
بیدار شو
چند روز بعد
جایی نمانده تا صدای ما را از آنجا بشنوید
حالا سال‎هاست که اخبار نامی از ما نمی‌برد
و جاده‌های جهان به بم ختم نمی‌شوند
از ارگ هم که خبری نبود

برادر!
راحت بخواب
راحت بمیر.

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر کوتاه در مورد زلزله بم

کودکان خفته همچنان معصوم

غافل از سقف روی گردۀشان

باد می‎آمد و ورق می‎خورد

دفتر مشق خط نخوردۀشان

کودکم … مادرت تشر می‎زد

منضبط باش و پاک بازی کن

دیگر اینجا کسی مزاحم نیست

تا دلت خواست، خاک بازی کن

نخلبانان شهر بم امسال

رطب ختم خویش می‎چیدند

کودکان گرم رخوتی شیرین

خواب بودند و خواب می‎دیدند

خواب بودند و خواب می‎دیدند

خواب سنگین و غیر تحمیلی

خواب تفریح، خواب آرامش

خواب شیرین صبح تعطیلی

بیشتر بخوانید : شعر در مورد فاصله ، طبقاتی و فاصله گرفتن و دلتنگی و دوری عشق

شعر در مورد زلزله بم

​خواب بودند ، خواب می‎دیدند
خواب سنگین و غیر تحمیلی
خواب تفریح ،خواب آرامش
خواب شیرین صبح تعطیلی

جمعه :تعطیل ، جمعه :خواب و خیال
جمعه : دروازه ای به باغ بهشت
مثل هر هفته باز هم می‎شد
مشق را عصر روز جمعه نوشت

دخترک خفت و دست‎های پدر
طفل را بین دست و بال گرفت
سر که چرخاند رختخواب پدر
باز هم بوی پرتقال گرفت 

پیش از این آسمان محبت داشت
به زمین، گرم، عشق می‎‎ورزید
تیره شد ارتباط‎های قدیم
آسمان سرد شد، زمین لرزید

خانه … گهواره ، آسمان … مادر
بانگ دیوار و سقف .. لالایی
مردمان … کودکان خواب آلود
بلعجب صحنه‎ای تماشایی 

آسمان قصۀ بلندی داشت
شهر خوابید و قصه شد کوتاه
در «بم» اما چقدر طول کشید
شب یلدای پنجم دی ماه 

کودکان خفته همچنان معصوم
غافل از سقف روی گردۀشان
باد می‎آمد و ورق می‎خورد
دفتر مشق خط نخوردۀشان 

کودکم … مادرت تشر می‎زد
منضبط باش و پاک بازی کن
دیگر اینجا کسی مزاحم نیست
تا دلت خواست، خاک بازی کن 

نخلبانان شهر بم امسال
رطب ختم خویش می‎چیدند
کودکان گرم رخوتی شیرین
خواب بودند و خواب می‎دیدند 

خواب بودند و خواب می‎دیدند
خواب سنگین و غیر تحمیلی
خواب تفریح، خواب آرامش
خواب شیرین صبح تعطیلی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره زلزله بم

قیامت می‎شود صد بار از بم بیشتر ، یک صبح

بساط هفت گردون باز می‎ریزد به هم یک‎روز

حدوثی ناگهان خواب جهان را برمی‎آشوبد

حیاتی تازه خواهد یافت آدم از عدم ، یک‎روز

دوباره ساعت صبح قیامت زنگ خواهد زد

سواری می‎رسد ناگاه از سمت حرم یک روز

به قدر پلک بر هم خوردنی آخر به خود آیید

به فکر مرگ باشید آی مردم دست‎کم یک‎روز

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد بم

زمین را می‎کشند از زیر پامان مثل بم یک‎روز
نمی‎بینیم در آیینه خود را صبحدم یک‎روز

قیامت می‎شود صد بار از بم بیشتر ، یک صبح
بساط هفت گردون باز می‎ریزد به هم یک‎روز

حدوثی ناگهان خواب جهان را برمی‎آشوبد
حیاتی تازه خواهد یافت آدم از عدم ، یک‎روز

دوباره ساعت صبح قیامت زنگ خواهد زد
سواری می‎رسد ناگاه از سمت حرم یک روز

به قدر پلک بر هم خوردنی آخر به خود آیید
به فکر مرگ باشید آی مردم دست‎کم یک‎روز

بیشتر بخوانید : شعر در مورد نگار ، من و شعر کوتاه و عاشقانه در مورد اسم نگار

شعر کوتاه در مورد زلزله بم

از او ارگی که تو تاریخ مایه

فقط مشتی گل و آجر به جایه!

نه بارویی نه برجی مونده حالا

بگن آغا محمد خان بیایه!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره زلزله بم

تختی! سحر شد ، برخیز ‎صبح از کران سر بر زد
باز این فلک می چرخد ‎باز این زمین ‎می لرزد

در سکر رویا ‎راهی تا گور ‎تو ‎طی ‎کردم
بر خوابگاهت دستم، انگشت غم بر ‎در ‎زد

برخیز این مردم را راهی به کارستان ‎کن
وقت سفر شد ‎آنک خورشید ‎غمگین ‎سر ‎زد

از اشک و از ‎همدردی یک ‎کاروان ‎در ‎پی کن
فرش و گلیم ‎و چادر چیزی ‎اگر می‎ارزد

ـ من خفتۀ سی‎ساله ؟ سنگم بسی سنگین است
بر جای مغزم اینک ماری سیه چنبر ‎ زد

آیا ‎به ‎یادم ‎داری ؟
               ‎ ‎ ‎  ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ـ ‎آن روز ؟ آری ، آری

روزی که ‎مهرت ‎مهری بر صفحه ی دفتر ‎زد

می رفتی و دنبالت ‎یک کاروان ‎همدردی
مرغ ‎دعا ‎از لب‎ها ‎ ، تا آسمان‎ها ‎پر ‎زد

دستان ‎مرد ‎از ‎یاری  جوینده ‎در همیان ‎شد
زن آتش ‎بیزاری ‎در ‎طوق ‎و ‎انگشتر ‎زد

بر ‎دردها، درمان‎‎ها ‎از ‎سوی ‎یاران ‎آمد

بر ‎زخم‎‎ها، ‎مرهم‎ها ‎ دستان ‎یاریگر زد…

ای خفتۀ سی‎ساله! ‎برخاستن ‎نتوانی
باید ‎دم ‎از ‎این ‎معنا‎ با تختی ‎دیگر ‎زد

ای تختیان! بر خیزید ‎با ‎روح ‎تختی ‎همدل
وقتی ‎هزاران ‎کودک  در ‎خون ‎خود ‎پرپر زد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری در مورد زلزله بم

خبر تلخ است خیلی تلخ: بم با خاک یکسان شد!

نماز صبح می‎خواندم، دلم با خاک یکسان شد

زمین لرزید، فرزند کویر و پیر نخلستان

به زیر خشت خشت درد و غم با خاک یکسان شد

صدای مویه، بوی تند خون و خاک و خاکستر

نفس در سینه ماند و آه هم با خاک یکسان شد

بیشتر بخوانید : شعر در مورد فرشته ، نجات و خانم و شعر در مورد فرشته کوچولو و بال فرشته مهربون

شعر در مورد زلزله بم

خبر تلخ است خیلی تلخ: بم با خاک یکسان شد!
نماز صبح می‎خواندم، دلم با خاک یکسان شد

زمین لرزید، فرزند کویر و پیر نخلستان
به زیر خشت خشت درد و غم با خاک یکسان شد

صدای مویه، بوی تند خون و خاک و خاکستر
نفس در سینه ماند و آه هم با خاک یکسان شد

همین دیروز در این کوچۀ خاکی، همین بچه…
همین پایی که دیگر یک قدم…با خاک یکسان شد

همین دستی که مانده زیر در، در را برایم باز…
همین پلکی که حالا روی هم، با خاک یکسان شد

همین لب‎های خشک و خاکی اش می‎گفت: بابایی…
بمیرم! زنده ماندم، کودکم با خاک یکسان شد!

بیایید و ببینید آی مردم! آی آدم ها!
خبر تلخ است، خیلی تلخ: بم با خاک یکسان شد!